پایان نامه : تأثیر ارتقای مهارت های مدیریت منابع انسانی بر سرمایه انسانی با میانجی گری مدیریت استعداد

اغلب مدیران استراتژی های خود را بر روی عوامل ملموس و مشهود سازمان مانند تکنولوژی و استفاده از منابع فیزیکی و مالی متمرکز می کنند که این امر با توجه به ویژگی‌های امروزی اقتصاد جهانی و ظهور پدیده‌هایی همچون جهانی شدن و رشد روزافزون تکنولوژی و استفاده از فناوریهای نوین در ارائه محصولات جدید و متنوع نمی‌تواند به تنهایی سبب ایجاد مزیت رقابتی برای سازمان‌ها شود. بنابراین سازمان ها برای دستیابی به مزیت رقابتی و رشد بقای خود باید به دارایی های ناملموس توجه خاص داشته باشند، به عبارت دیگر امروزه ارزش افزودۀ منابع و سرمایه انسانی با ارزشتر از ارزش افزوده سایر منابع می‌باشد.

با توجه به مطالب فوق، در این بخش ضمن تأکید بر اهمیت سرمایه انسانی ، به بررسی تعاریف و مسائل مهم و تأثیر گذار در این حوزه می پردازیم .

2-1-1) تعریف سرمایه انسانی

سرمایه انسانی ، ،تمام توانمندی ها شامل نگرش ،دانش، مهارت ، نوآوری ، دانش ضمنی موجود در ذهن و تجربیات افراد و مدیران یک سازمان را دربر می گیرد ( خان ،۲۰۱۱) . مفهوم سرمایه ی انسانی ناظر بدین واقعیت است که انسان ها روی خود سرمایه گذاری می کنند. این کار به کمک ابزارهایی چون آموزش، کارآموزی یا فعالیت هایی که بازده آتی فرد را از طریق افزایش درآمد مادام العمرش بالا می برد صورت می گیرد. در واقع سرمایه ی انسانی تلفیقی از ویژگی های ژنتیک، توانمندی های احراز شده، مهارت ها و تجربه های کسب شده توسط فرد در طول زندگی است. ( صنوبری، ۱۳۸۸)

سازمان ملل متحد در تعریفی از سرمایه انسانی ، آن را ثروت مولد در کار، مهارت و دانش معرفی کرده است. ترکیبی از شاخص امید به زندگی ، شاخص آموزش و شاخص درآمد .( سازمان ملل متحد، نیویورک، ۱۹۹۷ ). هندریک در تاکید بر اهمیت سرمایه انسانی در سازمان چنین عنوان کرده که « در دنیایی که دانش و ارتباط با مشتریان بیش از پیش اهمیت یافته است، سرمایه انسانی، که نشان دهنده حجم دانش، مهارت های فنی، خلاقیت، و تجربه سازمان می باشد اهمیت فزاینده ای می یابد و به همین نحو نیروی کار نه به عنوان دارایی های هزینه بردار بلکه به عنوان دارایی های مولد تلقی می شود»( هندریک ، ۲۰۰۲) .مطالعات بکر نیز مؤید این بوده که « ویژگی‌های کیفی افراد سرمایه آنها هستند. سرمایه انسانی نه سرمایه فیزیکی نه سرمایه‌ مالی محسوب می‌شود بلکه سرمایه انسانی به عنوان دانش، مهارت، خلاقیت وسلامت فرد تعریف شده است» (بکر^[1] ،۱۹۹۶). چن و همکارانش در تحقیقات خود نشان دادند که سرمایه انسانی یکی از مولفه های سرمایه فکری سازمان است : سرمایه انسانی، پایه سرمایه فکری و عنصر اساسی در اجرای وظایف آن محسوب می شود.همچنین در مطالعات بعدی خود نشان دادند که به طور کلی می توان گفت که مهمترین  جز اصلی و اساس سرمایه فکری، سرمایه انسانی است و دو سرمایه دیگر (ساختار و مشتری ) تابعی از سرمایه انسانی هستند . درواقع بدون سرمایه انسانی امکان رشد و توسعه آنها محدود است (چن و همکاران^[2]  ، 2004 و 2008). کارتیک و باسک بر این باورند که سرمایه انسانی به دانش،تحصیلات،شایستگی های کاری و ارزیابی روان سنجی اشاره دارد(کارتیک و باسک ،۲۰۰۶). شهابت و همکاران نیز سرمایه انسانی را به عنوان یکی از مولفه های سرمایه فکری معرفی کرده اند که در داخل سازمان با دانش،اطلاعات،تجربیات؛مهارت ها،خلاقیت و نوآوری همراه است .دیگر مولفه ها ی سرمایه فکری عبارتند از: سرمایه ساختاری که اشاره به سیستم های سخت افزاری و نرم افزاری شبکه های توزیع شده به هم پیوسته دارد و مشتریان و سرمایه مشتری ، حامیان سازمانی شامل مشتریان درون و بیرون از سازمان هستند .( شهابت^[3]وهمکاران، 2008)

با توجه به تعاریف مختلفی که در طی سال ها از سرمایه انسانی ارائه شده است ،در جدول زیر به خلاصه ای از آن اشاره می کنیم.

[1] Becker

[2] Chen

[3] Shehabat et al

دانشگاه آزاداسلامی   واحد رشت

دانشکده مدیریت و حسابداری

گروه آموزشی مدیریت اجرایی

پایان­نامه تحصیلی جهت اخذ درجه کارشناسی ارشد

رشته: مدیریت اجرایی

گرایش استراتژیک

متن کامل در لیتک زیر