منابع پایان نامه با موضوع جمع آوری اطلاعات، اعتبار سازه

منهولهایی که نزولات جوی از طریق آن‌ها زهکشی می‌گردند، خودداری گردد. (همان منبع)
ب- وضعیت سرعت در معبر مورد نظر
به طور کلی، سرعت گیرها به عنوان یکی از ابزار های آرام سازی ترافیک مورد استفاده قرار می‌گیرند و نیاز به کاهش سرعت عملکردی در مقطع خاصی از معبر (که با توجه به نوع عملکرد معبر می‌تواند متفاوت باشد) به عنوان مهم‌ترین دلیل این تجهیزات به شمار می‌رود. از این رو لازم است تا مطالعات مربوط به سرعت در معبر مورد نظر جهت نصب سرعت گیر با دقت کافی انجام شود. (همان منبع)

-محدودیت سرعت تعیین شده در معبر
محدودیت سرعت تعیین شده با استفاده از تابلوهای ترافیکی در معبر باید بیشتر از 30 کیلومتر باشد. در سایر موارد نیازی به نصب سرعت گیر نمی‌باشد. (همان منبع)
سرعت عملکردی در معبرV_85
حداقل اختلاف سرعت بین سرعت عملکردی (V_85) که وسایل نقلیه در معبر حرکت می‌کنند و سرعت مجاز (محدودیت سرعت اعلام شده بر اساس عملکرد راه و مشخص شده در تابلوها) باید بیشتر از 15 کیلومتر بر ساعت باشد. به عبارت دیگر :
V_85-V_POST≥ 15Km/h
که در آن :
V_85: سرعت 85 درصد رانندگان
V_POST: سرعت مجاز مسیر
همچنین انتخاب نوع سرعت گیر یا سرعت کاه باید بر اساس شرایط سرعت عملکرد و مجاز در معبر به شرح جدول (1) انجام شود:
جدول 2-3 انتخاب نوع سرعتگیر یا سرعتکاه بر اساس شرایط سرعت عملکردی و مجاز معبر (تن زاده، ص 22)
سرعت مجاز (km/h )
سرعت عملکردی(km/h)
نوع تسهیلات آرامسازی
30
V_8545
سرعتگیر پلاستیکی
40
45≤V_85 55
سرعتکاه قوسی
50
55≤V_8570
سرعتکاه تخت

جدول 2-4 انتخاب سرعتکاه های تخت بر اساس شرایط سرعت عملکردی و مجاز معبر (همان منبع)
سرعت مجاز (km/h )
سرعت عملکردی(km/h)
نوع سرعتکاه تخت
55
55≤V_8570
سینوسی
50

دایروی
45

سهمی
40

مستقیم (ذوزنقه ای)

جدول 2-5 انتخاب سرعتکاه های قوسی بر اساس شرایط سرعت عملکردی و مجاز معبر (همان منبع)
سرعت مجاز (km/h )
سرعت عملکردی(km/h)
نوع سرعتکاه قوسی
40
45≤V_8555
قوسی 1
35

قوسی 2
30

قوسی 3
25

قوسی 4

انواع سرعت کاه تخت :

ج- وضعیت کاربری‌های اطراف در معبر مورد نظر
بکار گیری سرعت گیر و سرعتکاه بر حسب نیاز می‌تواند در مناطق مختلف با کاربری‌های متنوعی
قابل اجرا می‌باشد. با این حال، لازم است تا در بررسی وضعیت کاربری‌های اطراف معبر نصب سرعت گیر موارد زیر مورد بررسی قرار گیرد : در مناطقی که مسیر اصلی حرکت وسایل نقلیه امدادی (آمبولانس، خودروهای آتش نشانی و …) می‌باشد باید از نصب سرعت گیر خودداری نمود. در اطراف مدارس، نصب سرعت‌گیرها باید با توجه به سایر ابزارهای آرام سازی ترافیک در معبر انجام شود. ترجیحاً نصب سرعت گیر در فاصله 60 متری بعد از تقاطع‌ها دارای چراغ راهنمایی زمان دار مد نظر قرار گیرد. (تن زاده، ص 25)
د- وضعیت فاصله دید مناسب نسبت به معبر
موضوع قابلیت رویت سرعت‌گیرها برای رانندگان و امکان ارائه عکس‌العمل مناسب جهت کاهش سرعت از اهمیت زیادی برخوردار است. به طوری که عدم تأمین فاصله دید و تصمیم گیری مناسب برای راننده جهت کاهش سرعت، عملاً موجب کاهش تاثیر سرعت گیر و در بسیاری از شرایط ایجاد مشکلات ایمنی برای رانندگان می‌گردد. از این رو پیشنهاد می‌شود تا از اجرای سرعت گیر در قوس‌های عمودی و افقی فاقد فاصله دید کافی، پرهیز و نسبت به نصب چشم گربه ای در مجاورت مقطع سرعتکاه های آسفالتی اقدام شود.
جدول 2-6 مقادیر فاصله های دید توقف (به متر) بر اساس سرعت طرح (کیلومتر در ساعت) (همان منبع)
طبقه یا رده معبر
سرعت طرح km/h
مقدار محاسباتی فاصله دید توقف (متر)
مقدار عملی فاصله دید توقف (متر)
شریانی درجه دو
60
83
85
محلی اصلی
40
5/63
65
محلی فرعی
30
2/46
50
دسترسی
20
2/31
35
علاوه بر موارد فوق در جهت کاهش سرعت در مسیر با استفاده از سرعت گیرها باید نسبت به نصب سرعت گیر در فواصل معین در معبر مورد نظر اقدام گردد. در این خصوص، جدول 6 فواصل لازم جهت نصب سرعت‌گیرها را با توجه به سرعت مورد نظر در محور نشان می‌دهد.
جدول 2-7 فاصله بین سرعتگیرها با توجه به سرعت مورد نظر (همان منبع)
سرعت مورد نظر (km/h )
10 تا 20
30
40
50
فاصله بین سرعتگیرها (متر)
25 تا 50
75
150
250

فصل سوم

روش شناسي

3-1- روش پژوهش
روش پژوهش اعمال شده در اين تحقيق «روش اسنادي و پيمايشی» است. پيمايش ()survey عبارت است از روش منظم کسب اطلاعات استاندارد و يکنواخت درباره گرایش‌ها، رفتارها و ساير ویژگی‌های يک جمعيت. پيمايش به به طور فراوان در پژوهش‌های جامعه به کار می‌رود و هدف آن‌ها بدست آوردن واقعیت‌ها و يافتن رابطه بين واقعیت‌هاست. در پيمايش نوعاً از پرسشنامه‌هایی استفاده می‌شود که در بر گيرنده فهرستي از مطالب طرح ريزي شده براي بدست آوردن اطلاعات مورد نظر می‌باشد. (رابرت سون، 1374. ص 48)
نقاط قوت تحقيق پيمايش يا زمينه يابي بدين شرح است : صحت، درستي، راحت بودن اجرا. از آنجا که می‌توان داده‌ها را به صورت کمي در آورد، صحت اين روش بيشتر مورد تاييد قرار می‌گیرد. روش مزبور را می‌توان تکرار کرد و ميزان معين خطا به جامعه بزرگ‌تر آن تعميم داد. در اجراي روش پيمايش می‌توان داده‌ها را
به صورت آماري تجزيه و تحليل کرد. ضمن اينکه شيوه اداره و اجراي آن نسبتاً ساده است (مارشال،1377.ص 136) . نوع تحقيق نيز کاربردي می‌باشد.
3-2- ابزار جمع آوری اطلاعات
در اين تحقيق از روش تلفيقي استفاده گرديده است بدين صورت که با روش کتابخانه اي (اسنادی) کروکي هاي ترسيمي پليس راهور شهرستان نظرآباد در زمان قبل و بعد از حذف سرعت‌گیرها مورد بررسي و اطلاعات لازم از آن‌ها استخراج می‌شود و از طريق پيمايشی (پرسشنامه) اقدام به جمع آوري دیدگاه‌های کارشناسان راهنمايي و رانندگي، رانندگان ناوگان حمل و نقل عمومی (تاکسي) و عابران پياده می‌گردد. از آنجا که افراد پاسخگو اکثراً با سواد می‌باشند اجراي تحقيق توسط پرسشنامه به روش «خود اجرا» صورت خواهد گرفت. پس از آماده شدن پرسشنامه، ابتدا پيش آزمون (pre test ) انجام می‌شود و اصلاحات لازم در زمينه بهبود و ترتيب منطقي سؤالات و بهتر شدن ساختار پرسشنامه به عمل می‌آید و سرانجام پرسشنامه نهايي تهيه و در بين رانندگان توزيع خواهد شد.
3-3-جامعه آماری و حجم نمونه
به مجموعه اي از افراد، رويدادها، اشياء، مکان‌ها و اموري که داراي يک يا چند ويژگي مشترک باشند،
جامعه ميگويند. بخشي از جامعه آماري که معرف جامعه به حساب می‌آید و براي مشاهده و تجزيه و تحليل طبق ضابطه اي معين انتخاب می‌شوند نمونه ناميده می‌شوند. منظور از نمونه گيري آن است که بجاي مطالعه همه عناصر تشکيل دهنده جامعه آماري فقط بخشي از عناصر يا اعضاء را مورد بررسي قرار دهیم تا باعث صرفه جويي در زمان و هزینه‌ها شده و کار تحقيق را ساده و امکان پذير نمايد. (حسن زاده، 1388، ص 12 و 13)
جامعه آماري در اين تحقيق چهار مورد هستند، جامعه اول کليه کراکی‌های ترسيمي پليس راهور نظرآباد، جامعه دوم كليه رانندگان حمل و نقل عمومي شهر نظرآباد، جامعه سوم مردم عادي شهر نظرآباد که به عنوان عابر پياده در سطح شهر تردد می‌کنند و جامعه چهارم کارشناسان پایه 1 و همچنین کارشناسان عالي تصادفات راهور استان البرز هستند. در خصوص کروکي ها سه خيابان شامل خیابان‌های الغدير جنوبي، خيابان امام خميني (ره) و خيابان نواب صفوي به دلیل اينکه به طور کامل سرعت‌گیرهای آن‌ها در پروژه روکش آسفالت معابر شهر نظرآباد حذف گرديده بود به عنوان نمونه انتخاب شدند و تمام تصادفات خسارتي، جرحي و فوتي منجر به ترسيم کروکي شده آن‌ها در زمان قبل و بعد از حذف سرعت‌گیرها مورد بررسی و مقايسه قرار داده خواهند شد.
براي مشخص شدن حجم نمونه در بين رانندگان ناوگان حمل و نقل عمومي (تاکسي) و عابران پياده از روش نمونه گيري کو کران استفاده می‌شود که اين فرمول به شرح زير است :
n≥((pqz^2)/d^2 )/(1+1/N ((pqz^2)/d^2 -1) )
n= حجم نمونه آماري
N= حجم جامعه آماري
P = نسبت توزيع صفت در جامعه=
z^2 = مقدار به دست آمده از جدول توزيع نرمال استاندارد در سطح خطاي 5 درصد كه مقدار آن 1.96 است.
d = دقت احتمالي مطلوب (خطاي پذيرفته شده توسط محقق كه برابر 5 درصد است)
تعداد کل رانندگان ناوگان حمل و نقل عمومي درون شهري نظرآباد با استعلام از سازمان تاکسيراني (4000 ) نفر و برابر استعلام بعمل‌آمده از فرمانداري شهرستان به استناد آخرين سرشماري نفوس و مسکن سال 1390 جمعیت شهري نظرآباد (106000) نفر می‌باشد که در اينجا به عنوان N قرار می‌گیرند. حجم نمونه رانندگان و عابران پياده به شرح زير تعيين گرديد :
حجم نمونه رانندگان ناوگان حمل و نقل عمومي درون شهري :
n≥((1/2)(1/2)(〖1.96〗^2 )/〖0.05〗^2 )/(1+1/4000 ((1/2)(1/2)(〖1.96〗^2 )/〖0.05〗^2 -1) )=350/57≈351
حجم نمونه عابران پياده شهر نظرآباد :
n≥((1/2)(1/2)(〖1.96〗^2 )/〖0.05〗^2 )/(1+1/106000 ((1/2)(1/2)(〖1.96〗^2 )/〖0.05〗^2 -1) )=382/77≈383
از آن جا كه حداقل نمونه لازم براي رانندگان 351 و براي عابران پياده 383 می‌باشد براي اطمينان بيشتر 352 نمونه از رانندگان و براي عابران پياده 384 نمونه در نظر گرفته شد.
در خصوص کارشناسان راهور به دلیل کمبود افسران کارشناس در پليس راهور نظرآباد کليه کارشناسان پليس راهور استان البرز که تعداد کل آن‌ها ( 44 ) نفر می‌باشد به صورت همه شماري و تماماً به عنوان نمونه انتخاب شدند.
3-4- شیوه نمونه گیری
نمونه گيري از عوامل مهم در تحقيقات اجتماعي بشمار می‌رود که اگر به درستي انجام شود حجم کار را پايين می‌آورد. حجم نمونه بايد به گونه اي باشد که از طريق آن بتوان به تعميم نتايج دست يافت.
شيوه نمونه گيري کلي در تحقيق حاضر نمونه گيري به روش خوشه اي چند مرحله اي است. از نکات مهم نمونه گيري خوشه اي، بي نيازي از در اختيار داشتن فهرستي از تمامي عناصر واحد هاي نمونه
گيري نهايي است. در اين روش تنها بايد فهرست خوشه‌ها را تهيه کرد و ابتدا از اين خوشه‌ها و سپس
واحدهاي درون آن‌ها نمونه گيري به عمل آورد. (بیکر، 1377، ص 177)
3-5- اعتبار و روايي
هدف از پرداختن به اعتبار و روايي تحقيق اين است که اگر قابليت اعتماد و اعتبار داده‌های خود را ندانيم، نمی‌توانیم نسبت به انجام آزمون‌های آماري و نتيجه گیری‌های آن با اطمينان اظهار نظر کنيم.
3-5-1- اعتبار تحقيق
در ترجمه validity علاوه بر اعتبار، واژه‌هایی چون صحت، درستي، ارزش و ارزشمندي بکار رفته است. معمولاً براي اندازه گيري صفات روانشناسي و علوم رفتاري از ابزارهاي غير مستقيم چون پرسشنامه، مصاحبه و … استفاده می‌شود. ولي بيشتر اوقات اين ابزارها آنقدر غير مستقيم هستند که اعتبارشان زير سؤال می‌رود؛ لذا در سنجش و اندازه گيري در علوم رفتاري بايد روي اعتب
ار ابزار توجه زيادي به عمل آورد (ساروخاني، 1378، ص 138) .
اعتبار يعني «آيا واقعاً همان چيزي را می‌سنجیم که قصد سنجش آن را داريم؟» پرسش‌هایی که براي بيرون کشيدن مفاهيم انتزاعي بکار می‌روند بايد داراي اعتبار باشند. اعتبار بر تطابق مفهوم با معرف‌های تجربي سنجش آن بستگي دارد. به عبارتي رابطه ضروري بين «مفهوم و معرف» مد نظر قرار می‌گیرد (بیکر، 1377، ص 138) .
براي آزمون اعتبار روش‌های مختلفي وجود دارد از جمله : اعتبار محتوا، اعتبار معيار و اعتبار سازه. ما براي سنجش اعتبار پژوهش حاضر از روش اعتبار محتوايي استفاده کرديم.
3-5-2- اعتبار محتوايي :
اعتبار محتوايي يک ابزار اندازه گيري به سؤال‌های تشکيل دهنده آن بستگي دارد. اگر سؤال‌ها، معرف ویژگی‌ها و مهارت‌های ويژه اي باشد که محقق قصد اندازه گيري آن‌ها را داشته باشد، آزمون داراي اعتبار محتوا است. براي اطمينان از اعتبار محتوا بايد در مورد ساختن ابزار چنان عمل کرد که سؤال‌های تشکيل د